Introductie Predikatenlogica (PDL).
Het kader van de predikatenlogica
De predikatenlogica (PDL) is een vorm van formele logica, een uitbreiding van de propositielogica (PPL).
Grondlegger van de predikaten calculus was Gottlob Frege (1848-1925), zie diens
Grundgesetze der Arithmetik
I en II (1893, 1903). Terwijl de PPL beperkt is tot relaties tussen elementaire beweringen c.q. proposities,
heeft het systeem van de PDL het voordeel dat geredeneerd kan worden
binnen elementaire beweringen,
en wel over eigenschappen en relaties van dingen in een bepaalde verzameling, een
domein.
Daarbij maakt de PDL verdere nuanceringen mogelijk door
kwantifikatie van eigenschappen over dingen.
Zo kunnen we uitdrukken in welke
mate een eigenschap van toepassing is (op zijn minst) op objecten in een domein
of sub-domein.
Door deze eigenschappen biedt de PDL veel meer mogelijkheden dan de PPL om logische verbanden uit te drukken
- zowel die in natuurlijke taal, als in wiskunde en andere wetenschapsgebieden.
{Met de kanttekening dat in de 'eerste orde' versie (PDL-I) geen stellingen over meta-eigenschappen
(eigenschappen van eigenschappen) zijn toegelaten.}
C.P. van der Velde © 2004, 2016, 2019.